LU PAISI

Ddù paisiaddu picciriddu e bìaddu,
abbrancicatu a la cullina d'oru,
chinu d'aranci e di culura adorna,
ognùra 'ntà la testa ma 'rritorna!

Na vota si chiamava Balatazza,
poi cci cangiàru 'nnomu, a stù paìsi,
ma chi m'importa a mìa di stà cridenza,
chiddu ca cunta cchiù, è la sò esistenza.

Quannu lu suli spacca li timpùna,
o la friscura a sira t'arricrìa,
china di ciàuro è l'aria pi la vìa,
pùastu chhiù beddu un havi mancu la luna!

E la matina poi quannu in campagna,
a passiàri vai cu la friscura,
cògli 'nu ciùri, a ficu, o la lumìa,
senti lu cuccu ca la cucca spìa.

Ranni è la chiazza, pari 'na rosa,
c'è la Madonna ca talìa dall'àriu,
pi nun parlari di lu carvàriu,
unni lu Cristu 'ncrùci s'arripòsa.

E li lamìanti di la iurnata santa,
quannu la vara in prucissioni và,
Caluzzu Tappu cu l'autri canta,
lu figliu cerca, però iddu un ci stà.

E attravirsannu li strati e la chiazza,
vidi Turiddu all'angulu fermu,
ca travistutu cu spada e cull'elmu,
tutti saluta allargannu li vrazza.

Si la matina vòi mangiari cuntenti,
vai in campagna unni c'è Vicilenti,
t'inchi 'nu picchiu di sìaru e ricotta,
mangiala calla, ma attentu ca scotta.

Si poi è la festa di Santu Giuseppi,
c'è a bancarella ca vinni trummetti,
ci sunnu tanti gilati e stigliòla,
e t'arricrìi cu sansìzza e cannòla.

E pi finìri, si ti vò arripusari,
jièttati 'n'terra, nun ci pinsari,
tantu la terra è fatta di jìssu,
e a tutti l'ura ti mantèni friscu.

Amu ssà terra bedda, quasi mi moru!
anchi si sugnu ni stù gran Milanu,
vurrìa pigliari lu primu aeruplanu,
pi riturnari a tìa, o Muntidoru!