| 
  
    
       
        
LA NACA
  
 
 
 E sbatti di ccà, e sbatti di ddà,
 sta naca ca vola 'mpazziri lu fa
 ddu piccirìddu ca sùannu nun voli
 ma la so' mamma cci teni di cori.
 
 Tirannu la corda la naca camina
 lassànnula iri ritorna nni prima,
 tirannula ancora ti pari vulari
 ormai è un piaciri vidìrla annacari.
 
 La mamma canta la ninna e la nanna
 pi dari sùannu a dda picciula arma,
 ma ddu carusìaddu si senti annacatu
 e ridi di cori, cuntentu e priatu.
 
 Dda musca ca vola vicinu a la naca
 'ncuièta e distrai l'armuzza biata,
 lu tocca e tiddìca facìannu dispìatto
 pùa vola e firrìa vicinu a lu lìattu.
 
 Cuntinua a tirari la corda la mamma
 e dici cuntenta cantannu la nanna:
 "Addolalò, addolaledda,
 lu lupu si mancià la picuredda!".
 
 Lu piccirìddu già dormi e riposa
 chiuiùti l’ùacchi assumiglia a ‘na rosa.
 La mamma allura rallenta la cursa:
 ferma è la naca, ma chiddu già russa.
 
 
   
 |