XX - Libbratu di la prigiuni, si minti in viaggiu pi turnari a la casa di la Fata; ma pi la strata 'ncontra un serpenti orribbili, e pùa resta 'ngagliatu ni la trappula.

Scappatu di galera curri forti
pi jìri ad abbrazzari patri e Fata,
ma un grùassu serpenti, malasorti,
cu lu fùacu cci taglia la so' strata.

Pùa avìannu di racina fami granni
arresta 'ntrappulatu pi li gammi.

'Mmagginativi la cuntintizza di Pinocchiu, quannu si 'ntisi libberu. Senza stari a diri né chi né comu, niscì subbitu fori di la città e pigliò la via ca duvìa purtarlu a la Casina di la Fata.

Pi causa di lu fattu ca chiuviva, la strata avìa divintatu tutta china di crita e si spunnava finu a mezza gamma.

Ma lu pupu nun ci facìa casu.

Turmintatu di lu desideriu di rividiri so' patri e la so' suruzza cu li capiddi turchini, curriva a santi comu un cani livriaru, e currìannu la crita cci arrivava finu 'n'capu lu birrittu. Intantu diciva tra d'iddu:

- Quanti disgrazii m'hannu capitatu… E mi li mìaritu! Pirchì sugnu un pupu fissatu e tistardu… e vùagliu fari sempri li cosi a modu miu, senza ascuntari chiddi ca mi vùannu beni e ca hannu milli voti cchiù giudiziu di mìa!…Ma di 'sta vota in avanti, fazzu juramìantu di cangiari vita e di divintari un carusu bravu e ubbidienti...Tantu ormai haiu caputu ca li carusi, a essiri disubbidienti, sempri cci pìardinu e nunn'impilanu una pi lu vìarsu giustu. E lu ma' patri m'appi ad aspittari?… Ci lu trùavu ni la casa di la Fata? Havi tantu tìampu, poviru omu, ca nun lu vidu cchiù, e haiu tantu desideriu di fàricci milli carizzi e cummigliarlu di vasati! E la Fata m'havi a pirdunari di la brutta azioni ca cci fici?.. E pinzari ca d'idda appi tanti attinzioni e tanti curi amurusi… e pinzari ca si oji sugnu ancora vivu, è meritu so'! Po' esistiri un carusu cchiù ingratu e cchiù senza cori di mìa?..

Mentri iva dicìannu accussì, s'arristò tuttu a un trattu spavintatu e fici quattru passi 'nnarrìari.

C'avìa vidutu?…

Avìa vistu un grùassu Serpenti, stinnilicchiatu 'mmìazzu a la strata, c'avìa la peddi virdi, l'ùacchi di fùacu e la cuda appuntuta, ca cci fumava comu 'na cappa di caminu. Impussibbili immagginarisi lu scantu di lu pupu: ca, alluntanatusi di cchiù di mìazzu chilometru, s'assittò 'ncapu 'na muntagnedda di rocchi, aspittannu ca lu Serpenti si nni jìssi 'na bona vota pi li fatti so' e lassassi libberu lu passaggiu di la strata.

Aspittò 'n'ura, du' uri, tri uri; ma lu Serpenti era sempri ddà, e, anchi si luntanu, si vidìa lu russu di li so' ùacchi di fùacu e la colonna di fumu ca cci nisciva di la punta di la cuda.

Allura Pinocchiu, cridìannu d'aviri curaggiu, s'abbicinò a picca passi di distanza, e facìannu 'na vucidda dunci, quasi di meli, dissi a lu Serpenti:

- Scusassi, signor Serpenti, chi mi facissi lu piaciri di mìntirisi tanticchia di latu, tantu di fàrimi passari?

Fu la stessa cosa ca parlari cu lu muru. Nuddu si mossi.

Allura ripigliò cu la solita vucidda:

- Havi a sapiri, signor Serpenti, ca ju vaju a la casa, unni c'è ma' patri ca m'aspetta e ca havi tantu tìampu ca nun lu vidu cchiù!.. S'accuntenta allura ca ju putissi cuntinuari pi la ma' strata?

Aspittò un signu di risposta a dda dumanna: ma la risposta nun vinni: anzi lu Serpenti, ca finu a dd'ura pariva arzillu e chinu di vita, addivintò immobbili e quasi riggidissimu. L'ùacchi si cci chiuìaru e la cuda finì di fumari.

- Forsi ca murì veramenti?… - dissi Pinocchiu, dannusi 'na grattata di mani pi la granni cuntintizza; e senza perdiri àutru tìampu, fici la mossa di scravaccarlu, pi passari di l'àutra parti di la strata. Ma nun avìa ancora finutu di rìghiri la gamma, ca lu Serpenti s'addrizzò all'impruvvisu, comu 'na molla scattata: e lu pupu, tirannusi 'nnarrìari, scantatu, truppicò e cadì 'nterra.

E cadì accussì mali, c'arristò cu la testa 'mpilata ni la crita di la strata e cu li gammi dritti all'ariu.

A la vista di ddu pupu, ca muviva all'ariu li gammi a mulinìaddu cu 'na velocità incredibbili, lu Serpenti scuppiò a ridiri accussì forti ca ridi, ridi, ridi, ridi a la fini, pi lu troppu sfùarzu di ridiri, si cci ruppi 'na vina di lu pìattu: e 'sta vota murì veramenti.

Allura Pinocchiu accuminciò a curriri p'arrivari a la casa di la Fata prima ca scinnissi lu scuru. Ma pi la strata nun putìannu cchiù risistiri a 'na fami terribbili, trasì intra un campu cu l'intenzioni di cogliri 'na grappa di racina muscatedda. Nun l'avissi mai fattu!

Appena arrivò sutta la viti, crac… 'ntisi strìngirisi li gammi da du' fìarri taglienti, ca cci ficiru vidiri quanti stiddi c'eranu 'n'cìalu.

Lu poviru pupu avìa ristatu 'ngagliatu intra 'na trappula sistimata di li viddani p'acchiappari quarchi grossa piddrùattula, ca eranu lu flagellu di tutti li gaddini di lu vicinatu.